Yaşamaya
dair mi yazılsaydı kelimeler. Neye ilişkin oldukları hesaplanmadan. Bir solukta
yazmak lazım. Soluğa yerleşecek olanları düşünemezsiniz tabi. Kolay mı, soluk
bu! Hemm ne soluklar var. Kime neye göre diyecek uyanık cinsinden olan. “olmak
ya da olmamak”Tırnakladım hırsız olmam, demi. Bak ilk insan kimdi kimse takıldı
peşime. Tabi ki üzerinde durmadan dibe gidiyorum. Uzaklaştığım yerde zifiri
karanlığa karışıyorum. Işık daha çok ışıkçıların sesleri çınlıyor sol kulağımda
öteki hasarlı tamir lazım. Adımı atma cesaretim çocukluktan kalan anılarla geldi
yanıma. Bir o yana bir bu yana gel git komutlarındayım. İçimdeki benin
çırpınışları bunlar. Komut niye ki neden bu kelime ille de. Derken büyümüştüm
artık. Komutan komut atar lay lay. Komutunda laf sokar ley ley. O lafta neler
var neler vay vay. Neyse meyse hayde başka kapıya komutçular. Komutlar cartlar
curtlar hey hey üçüncü hey hem de heyttle dört. Oh rahatladım. Kendime uydurduklarım
beni bekliyorlar. Hava da soğudu a. A sız yapamam ben. Kimsesiz kalırım.
Kimsesizlik nasıl bir şey ki! Kimsiz kim… rap rap üç adım sonra sokağım bitecek
karanlık sonlanacak ışıkçılar kazanacak. Spartaküs mü olsam Tarkan mı yoksa ben
mi kalsam içimdeki Yunus’la. Ooo çok havalı oldu. Havalardan esin aldım.
Bülbül'ü saldım kafesten. Çıplak oldum. Çırıl çırıl geziniyorum. Dal taşak hikâyelerinde
erkekleşen benle sevişene kurban. Neyse dönelim mevzuya.
Geçenlerde yürürken
karşılaştım bir hatunun cananı ile. X vardı yok o değil. O yok mu yok. Yok değil zaten de.
Hani anlaşıldı ama. Var ya o ne cevizler kırdı hem ne cevizler. Varsın orospu
desinler. Ne çıkardı. Çıksa çıksa bir erkek daha talip olur istetirdi. O da
olmadı kendi erkekleşirdi. Bak bu da derin oldu aa. Çift a tabiî ki de. Kadın
erkekleşince. Neler yazılmadı, çizilmedi. Kadın olsam ne olurdu. X de bi tuhaf
oldu be! Ama yani ne yapsaydım. Yazacağım buraya şimdi isim, olacaklar kötü
kadın. Soracaklar benden hesap. Param yok derim derim amma yakışmaz işte. Hem
zaten X’in kadınlığı var ya bir anlatsam içim düşer of boş verin X’i. Geçen bir
arkadaş istiklalin tonuna karıştı, fısıldadı kulağıma. Bozuyorum büyüyü aslında.
Marşa basmadan önce demişti, diyeceğini. Aman, ne dediği önemliydi. Sadede
çağırıyor. Tamam tamam. Dedi ki kız olsam yirmi dört saatin yirmi dördü
verirdim sana. Bak bak! Ne verecek diye tartıştım ikircikli bensizliğimle ciddi
ciddi ya ciddi ciddi tabi. Sanırsam seks yapmakla ilgili idi. İnceden inceye
güzelliğim mi desem karizmatiklikmiklik mi yoksa. Tike gideriz buradan hop
ordayım. Tik tika tik tik tik hop bir daha tik tika tik tik tik. Hadi dikdikine
taka tuka tuk tuk tuk. taka tuka tuk tuk
tuk. Saçmalık tabi. Kelime oyunları falan. Ne yapmaya çalışıyorsam. Anlatayım
mı? Kalsın mı peki. Peki pekme pekmez çıkar bundan bak. Nasılda zordur elde
edilmesi. Ne kolay ki. Kelime doğurma sancılarında iken ben nasılda daldan dala
boyuna enine. Diyagonal ve hop dairesel. Başka başkada var elbet. Mesela hayal ediyorum
tam şimdi. Paraleldi zaman. Bir ben daha varmış. Olduk mu sana dört.
Kalabalıklaşıyorum Buda heyecanı sarıyor beni. Elerim yere topraklama evrenin
anlamındayım. Bir yaşama amacı seç, dile benden demez mi, demedi. Depdik o
kadar yolu geldim dağdan taşa. Olmadı yine olmadı. Olmamak üzerine harcadığım çaba.
Az evvel ki karanlığın yüzünden mi acaba. Acabanın eceple
acayipleştirilebileceklerimzizinden Ramiz vardı mahalleden. Siktir et diyecem
demişim e madem demişim çok eril oldu yavv. Öyle. Yakışmadı. Vakit nakittir
dedi Mr simit. Simit olmuş bir yetmiş beş. Ah az daha uzun olsaydı. İlk aklıma
gelen vallah billaha boyumdu metre cinsinden. Öteki cm zaten. O cantimler var
ya o cantimcikler.
Bakınız efem Zenon var mesalacık bir anında uyduruvermiş,
demiş zaman, an’a hareket noktaya nanay da nanay şen ola. Duralım ne gerek var
artık be Hristo. Tanıdık geliyor bu replik. Hristo, bir oyun metninde karakter
çabasında yeni yetme bir adamcık. Bir kıza sevdalı kız da ona ama bolca engeli
tabi. Kızın babası da ölünce kalmış kimsesiz zavallıcık. E paraları malı
mülkleri var da var. Kalır mı Hristo’ya artık körpecik. Ha boş verelim tabi. Gülüyorum. Durdum.
Yazmakla ilgili neler demediler. Ben de dedim ki boş bunlar boş. Yok yav
dediler. Yine dedim valla boş. Valla mı dediler. He valla dedim. İnanca
boğdular beni. Hadi ya! Dediler bu defa. Hadi dedim. Dedim dediler dedim
dediler. Tevv tevv tevv diyelim bilinsin anılsın Kürtlüğümüz. Ne gerek varsa.
Eziklik eziklik bunlar he tabi öyle “ya ne ya“ yı yapıştırdım modifiye haliyle.
Yine tırnak vakası. Vakamız derin canlar Elazığ’dan gelir bu kurtçuk laf.
Hobbes’u da bulaştırdım. Yazıktan öte ayıp da oluyor amma insan insanla
kurtlaşmış bir kere. Neyse! İyy rezillik valla. Kaçıncı neyseydi bu? Neyse! Sözle,
sesli sessiz değişik halli coşarım. Anlamlı olmasa ne olur. Ne alıp veremediğim
var sözle. Oysa güzel şirin kitaplarımın kutsal cinsleri hep oku, der sözle
başlatır kaynağını. Ya rabbim misal söz. Sözlü olmak var birde. İki de söze
dayalı kurallar mişler cekler virgüller neler neler. Haliç’te olsak şimdi
Mahir’le. Geçenlerden bir şey bu tabi. Yazı dediğin geçendir gelecek ummayalım.
Ama bendeki delikansızlık ileriyi getirecek bugüne rahat olun.
Ne demiyordum
söz demiştim azcık evel eveliyatsız tabi ölçeği ne ki tarihlenecek! Hımm! Mahir diyordum, Haliç diyordu. Bir de
balık. Bak sen. Dinlendiriciymiş. Gözlüklü ya ondan hep. Takmış dinlenmeye. Balıkla
meselesi yokmuş. Her defasında orman doğa sairesinden velerle vırlayıp duruyor
bol ünlemli. Kaba oldu bu. Severim Mahir’i. Nasılda mal yaptım eğleniyorum
parmaklarımın tonunda. Arkadaş, dost yakışır benim Mahir’imin sıfatlarına.
Diğerlerini bilmem hayalden kim ölmüş. Benim ki iyi adam. İyi adam Mahir olur.
Saçmalık bu ifadeler. Kim saçmalamaz. Ama insan. Kim kim ki? Kim benim. Bir de Kore
geliyor bu taraflara. İyi yönetmen. Bak
o da insan ama bi Mahir değil . Bi cılız kaldı bir bir anacağım bir. Anam dedim
mi durmam lazım. Karanlıktan korkmaya başlamış. Dram geliyor derin nefes alın,
bırakın. Karanlık niyeyse olumsuz. Mu? Değil değil. En güzel şeyleri karanlıkta
yaparım. Alkol gibi o. Uyuştururken ayıltan. Göndermeye bak. Sıkıldım dık belki
de. Artık şiir patlatma vakti olsun. Benden birine gitsin geri getirsin ama
Aşk dedin \Ah
dedim \Baktın\Ben de
Kelimeler
borçsuzmuş\ Sustular\ sarıldık
Böylesi ilk\Keşke\
konuşmasak mı?\Yok daha neler.
Şiir de bana göre
değilmiş ayol.
14 10 2018
XWEBUN
(Yazı çizeri)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder